Vloeibare chocolade wordt vaak in holle mallen gegeoten om figuren te maken (bv. Sinterklaas, Paasfiguren, ...)

 

Deze worden verkocht als geschenken en de chocolade makers laten hun verbeelding de vrije loop in het maken van figuren. Door het contact met het koude metaal van de mallen gaat goede kwaliteitschocolade sterk glanzen, wat hem nog aantrekkelijker maakt.

Na het concheren gaat de chocolade in temperketels, waar hij al roerend wordt gekoeld, maar wel vloeibaar blijft. Het is zeer lastig om chocolade te koelen, omdat cacao verschillende soorten vet bevat en een verschillend smelt- en stolpunt heeft.

 

Als de massa te langzaam wordt gekoeld, dan zullen bepaalde vetten vloeibaar blijven en zich van de massa scheiden en dit geeft een waas op de chocolade. Temperen koelt de chocolade snel af, wat een gelijlmatige verdeling van de vetten geeft.

 

Chocolade die bestemd is voor repen wordt in  gietmachines gedaan, chocolade om te omhullen in omhulmachines.

De concheermachine werd in 1880 uitgevonden door de Zwitserse chocolatier Rodolfe Lindt. De naam komt uit het Franse woord conche, wat schelp betekend. De vorm van de machine lijkt op een schelp. In deze machine wordt de vloeibare chocolade langdurig geschommeld en gewreven. Het is een essentieel procédé waarbij de smaak van de chocolade wordt ontwikkeld en verzacht. Eventuele scherpe kantjes verdwijnen en de textuur bereikt zo het belangrijkste stadium, de fluwele zachtheid. Fabrikanten van goedkope chocolade vinden 12h concheren genoeg. Kwalitatieve chocolademakers daarentegen concheren tot een week lang en voegen soms nog extra cacaoboter toe om het nog zachter te maken. Tijdens het concheren worden verschillende smaken toegevoegd, zoals vanille, kruidnagel of kaneel. Vanille wordt altijd gebruikt en komt uit de tijd van de Azteken. Wij zijn eraan gewoon geraakt en vanille is dus verbonden met chocolade zoals zout met brood. Voor de beste kwaliteit wordt zuiver vanille-extract gebruikt. Maar goedkopere soorten bevat de synthetische vervanger vanilline.

Na het mengen wordt de chocolade fijngemalen tussen een serie van rollers (5) waarbij elke roller sneller draait dan de vorige. De pasta gaat in een dun laagje tussen de eerste en tweede roller door het volgende paar overgenomen, via een zorgvuldig afgestelde opening. Als het alle rollers heeft gedaan is de pasta flinterdun.

 

Voor massaproductie stopt het proces hier, maar voor de allerfijnste kwaliteteit volgt nu het concheren.

Cacaobonenen die dienen om eetbare chocolade te maken worden anders verwerkt dan bonen voor cacaopoeder. Eerst wordt er een geselecteerde melange van geroosterde kernen vermengd met verpulverde suiker en verrijkt met cacaoboter, die niet altijd van dezelfde partij afkomstig is. De grote producenten voegen altijd leciyhine toe, een plantaardig vet, ter vervanging van cacaoboter of een deel ervan.

 

Vervolgens wordt het mengsel in grote, ronde mengmachines gedaan. Deze hebben een horizontale ronddraaiende bodem met zware rollers erop. Na het mengen leijkt het mengsel op kneedbaar deeg. 

 

Voor melkchocolade wordt er gecondenseerde melk aan toegevoegd.

De volgende stap in de verwerking hangt af of de cacaomassa voor cacaopoeder of voor eetbare chocolade moet dienen. Om poeder te bekomen is de volgende stap extractie van cacaoboter. Deze wordt uit de massa geperst en het residu wordt tot broden gevormd die nog een keer worden fijngemalen. Soms wordt een procédé gestart waardoor het poeder gemakkelijker met water te mengen is en tegelijk de smaak en kleur wordt verbeterd.Soms wordt een bevochtiginsmiddel toegevoegd, bijvoorbeeld bij instant poeders die voor koude dranken zijn bedoeld. Hierdoor wordt het poeder makkelijker aangelengd met koud water of koude melk. Meestal wordt hiervoor leccithine gebruikt, een plaantardig vet dat in eieren en sojabonen voorkomt. Chocolade om te eten krijgt een totaal andere behandeling.

Tijdens het malen worden de cacaokernen door een aantal rollers geperst, wat gove delen opleverd die uiteindelijk veranderen in een warme pasta door de wrijving die door het malen onstaat. Daarna volgt een tweede maling om de deeltjes tot de gewenste grote te malen (+/- 25-50 micrometer).

 

Grote delen leveren een grove chocolade, heel fijn deeltjes leveren een kleverige chocolade. Na het malen komt de massa in ondiepe metalen bakken terecht.

Tijdens het mengen van de bonen gaan verschillende soorten in een cilindervormige mengmachine voordat ze naar de maalmachines worden gebracht.

Het mengen van bonen voor cacaopoeder is minder ingewikkeld dan voor chocolade. De mengeling voor eetbare chocolade vraagt veel kennis van de chocolatier. Elke boon voegt zijn eigen karakteristieke smaken toe aan de melange en alleen na jarenlange ervaring is dit proces te beïnvloeden. De uiteindelijke smaak wordt uiteindelijk bereikt door twee, drie of meer soorten te mengen nadat ze zijn geroosterd. Net zoals bij de wijn moet de chocolatier bepalen hoeveel sterke en milde bonen nodig zijn voor een melange die een goede chocolade oplevert en de formuules zijn natuurlijk geheim.

Na het roosteren gaan de door de schil- en wasmachine, waarin ze worden open gekraakt en de lichtere schil van de zwaardere kern wordt afgeblazen. 

 

Sommige fabrikanten verkopen de schillen voor tuincompost te maken, andere maken er goedkope cacaoboter van.

Roosteren van de bonen is een essentieel aspect en heeft verschillende doeleinden. het bevordert de smaak en het aroma en ook de kleur. ordt de dop erdoor gedroogd en is ze makkelijker te verwijderen. De boon zelf wordt ook droog en is dan makkelijker te malen.

 

Hoelang ze worden geroosterd is zeer belangrijk. Te lang is slecht voor de smaak en is dan heel erg bitter, maar te kort dan is de schil heel moelijk te verwijderen. Sommige fabrikanten die chocolade met een sterke smaak willen maken  maar het cacaogehalte niet wensente verhogen roosteren de bonen langer om meer smaak intensiteit te krijgen.

 

Elke soort heeft een andere roostertemperatuur nodig, afhankelijk van de tectuur en de smaak; hoe milder de variëteit hoe lager de roostertemperatuur.

 

Na het branden worden ze zo snel mogelijk afgekoeld om te voorkomen dat ze vanbinnen doorgloeien..